MIMIS NIKOLOPOULOS
DEVIATION
FM RECORDS
Πάει καιρός που είχα να ακούσω ένα πραγματικά ενδιαφέρον ελληνικό instrumental άλμπουμ, από τότε δηλαδή με τις δουλειές των Your Hand In Mine, του Γιώργου Βαρσαμάκη και των Burgundy Grapes. Ίσως ο χαρακτηρισμός περί ελληνικότητας να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, εφόσον ναι μεν έχουμε καλλιτέχνες από την Ελλάδα, το ύφος τους όμως είναι οικουμενικό και μπορεί να σταθεί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα. Το ίδιο συμβαίνει και με το ''Deviation'', το instrumental concept άλμπουμ του συνθέτη Μίμη Νικολόπουλου από τη Βέροια, έναν τόπο που έχει βγάλει πολλούς καλούς μουσικούς (Νίκος Ζιώγαλας, Σούλης Λιάκος, Κώστας & Νάγια Γεωργίου κ.α.) Τον Νικολόπουλο τον γνώρισα μέσα από το θέατρο, ως συνθέτη της παράστασης ''Άσμα Ασμάτων'' σε σκηνοθεσία του Βαλάντη Φράγκου, μα αίσθηση μου είναι πως εκείνη η δουλειά του είχε φτιαχτεί για κάτι πολύ συγκεκριμένο και ελάχιστη σχέση έχει με το τωρινό ''Deviation''. Έντεκα κομμάτια περιέχονται στο CD, τα οποία θα χαρακτηρίζονταν μινιμαλιστικά με ένα λυρισμό και ένα συναίσθημα που συναντάμε σε ανάλογα οργανικά έργα του Yiann Tiersen και του Pascale Comelade. Κι ενώ δεσπόζει ο ήχος της κιθάρας, του μαντολίνου και της μελόντικας από τον ίδιο τον Νικολόπουλο, κομμάτια σαν το ''Valse des Balkans'' ή το αμέσως επόμενο ''Ocean'' στέκονται ως ''ethnic'' με την πρόσμιξη στοιχείων της καθ'ημάς παράδοσης στον πυρήνα τους και τα πνευστά των Ηλία Δέλλιου (τρομπόνι) - Κώστα Μπατσίλα (τρομπέτα). Στα κομμάτια ''Moonlight Rumba'' και ''Caravan'' ο συνθέτης παίζει με το ιδίωμα του φλαμένκο, δίνοντας τους ένα τσιγγάνικο αίσθημα, ενώ παρακάτω με το ''You, the sea'' καταθέτει ένα μικρό, μα ολοκληρωμένο έργο για κλασική κιθάρα.
Με το ρυθμικό ''Dream within a dream'' βρήκα ψήγματα από το χατζιδακικό soundtrack του ''Sweet movie'' και σίγουρα το ενέτεινε αυτό η χρήση του μαντολίνου δίπλα στην κιθάρα. Το ''Flying Lovers'' ανήκει στις δυνατές - κατά τη γνώμη μου - και στις πιο ραδιοφωνικές στιγμές του άλμπουμ: Ακούγεται σαν μια μελωδία που αναζητά στίχους για να γίνει τραγούδι, ένα αισθαντικό βαλς που θα μπορούσε να έχει γράψει η Ευανθία Ρεμπούτσικα. Το ''Trip song'', λίγο πριν το ''Deviation'' φτάσει στο τέλος του, είναι ένα αμιγώς ροκ κομμάτι με την επαναληπτικότητα στη μελωδική δομή του και ένα νεύρο, που δεν συναντάμε στα προηγηθέντα tracks. Το άλμπουμ κλείνει με το ομότιτλο κομμάτι και αυτό, ναι, ακούγεται ολότελα επηρεασμένο από τον Rene Aubry και το αγαπημένο του έργο ''Invites sur la terre'', κάτι που δεν αποτελεί μομφή σε καμία περίπτωση, αφού ο Νικολόπουλος φαίνεται ότι έχει γαλουχηθεί με τέτοια ακούσματα. Εν κατακλείδι, από την ελληνική επαρχία και έξω από τα δισκογραφικά - ραδιοφωνικά κυκλώματα, έχουμε την ανεξάρτητη παραγωγή ενός υλικού που προσφέρεται για πολλές ακροάσεις και που συγκινεί με την ήρεμη, ταξιδιάρικη και άκρως κινηματογραφική δύναμη του. Μπορείτε να το προμηθευτείτε, επικοινωνώντας με τον δημιουργό στην προσωπική του ιστοσελίδα: www.mimisnikolopoulos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου