Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

δίσκοι-παραστάσεις-γυρίσματα

Δίσκοι, δίσκοι, δίσκοι, όσο η χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Και μετά σου λέει κρίση...Είτε οι καλλιτέχνες κυκλοφορούν ιδίοις εξόδοις τη δουλειά τους, είτε το αναλαμβάνει το ''πακέτο'' τους κάποια εταιρεία, γεγονός είναι πως συναντάμε έναν οργασμό δισκογραφικής παραγωγής σαν τίποτα να μην έχει αλλάξει από το 1994 και το 2004. Επί τροχάδην, σταχυολογώ μερικά από τα ολοκαίνουργια ελληνικά CD που βγήκαν πολύ πρόσφατα: Της Ελεονώρας Ζουγανέλη με ''Τα τραγούδια της Μελίνας (Να με θυμάσαι και να μ'αγαπάς...)'', ζωντανή ηχογράφηση από το Ηρώδειο. Της Χαρούλας Αλεξίου σε τραγούδια των Στάθη Δρογώση, Ανδριάνας Μπάμπαλη, Rous κ.α. Του συγκροτήματος Υπόγεια Ρεύματα με δύο επετειακά βινύλια για τη συμπλήρωση των 20 χρόνων παρουσίας τους στα μουσικά δρώμενα. Της Δανάης Παναγιωτοπούλου, για μένα ο καλύτερος δίσκος του 2014! Των Magic de Spell με τον Γιάννη Παλαμίδα - δική μου η κουμπαριά! - με μελοποιημένη ποίηση από τη Λατινική Αμερική, την Κύπρο και την Ελλάδα. Του Μάνου Χατζιδάκι, επίσης, το soundtrack ''FacCIA di Spia'', ευτυχώς οι πρωτότυπες ηχογραφήσεις και όχι η πρόσφατη συναυλία του Ηρωδείου με την Ορχήστρα της ΝΕΡΙΤ και το Μουσικό Σύνολο Μάνος Χατζιδάκις. Κι έπεται συνέχεια μέχρι την Πρωτοχρονιά.
Αλλά και στο θέατρο, δεν πάει πίσω η παραγωγή παραστάσεων. Τελικά, μου φαίνεται, μόνο η τέχνη του κινηματογράφου βγήκε 100% ζημιωμένη από την ελληνική κρίση, εφόσον ήταν και είναι η πιο δαπανηρή συγκριτικά με όλες τις υπόλοιπες. Μία καλή παράσταση είναι η ''Βικτωριανή Γυναικοκρατία'' που παίζεται αυτόν τον καιρό, μέχρι και τις 13 Δεκεμβρίου, στην τσαγερί ''Στροφές'' της πλατείας Βικτωρίας. Σκηνοθετεί η Αθηνά Κεφαλά και παίζουν, μεταξύ άλλων, η Άννα Δαμιανίδη, η Χριστίνα Διβάνη, ο Γιώργος Κακούρος και η καλή μου φίλη, ποιήτρια Μαρία Λαγγουρέλη. Πρόκειται για ακόμη μία αυτοδιαχειριζόμενη θεατρική ομάδα που αγαπήθηκε από το κοινό της πλατείας Βικτωρίας, εξ ου και όλες οι δράσεις της πραγματοποιούνται πέριξ του συγκεκριμένου μέρους.Θα περάσω οπωσδήποτε ως πρώην ένοικος της περιοχής κιόλας!
Με μεγάλη χαρά, τέλος, θα συμμετάσχω και σ' άλλα επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς ''Στέκια'' που αποτελεί concept του φίλου Νικόλα Τριανταφυλλίδη και της γυναίκας του, της Μαρίνας Δανέζη. Έχοντας εμφανιστεί ήδη στο επεισόδιο για τα πατσατζίδικα μαζί με τη Γιώτα Γιάννα, θα συμμετάσχω και στο επεισόδιο για τις μπουάτ, πιθανώς σε διάλογο με τον συνθέτη Γιάννη Σπανό. Ακόμη δεν έχει κλείσει το ''κάστινγκ'', γνωρίζω μόνο ότι στο συγκεκριμένο επεισόδιο θα εμφανιστούν επίσης η Αρλέτα, η Πόπη Αστεριάδη και ο Κώστας Χατζής. Τα επεισόδια θα μεταδοθούν από τη ΝΕΡΙΤ λίγο πριν τα Χριστούγεννα και- εννοείται - πως δε θα δεχόμουν να συμμετάσχω σε καμία περίπτωση αν δεν με καλούσε ο Τριανταφυλλίδης που εκτιμώ πολύ. Όχι γι' άλλο λόγο, αλλά δεν θα προλάβαινα και ήδη ετοιμάζεται για το LIFO.gr κάτι καινούργιο και όμορφο, το οποίο θα μου φάει αρκετό χρόνο. Προσεχώς περισσότερα.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ολόκληρο-το-soundtrack-του-μάνου-χατζιδάκι-από-την-ταινία-facCIA-di-spia-σήμερα-στο-μετα-δεύτερο

Στα σημερινά Άσματα & Μιάσματα στο αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο θα σας παρουσιάσω ολόκληρη τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι για την ιταλική ταινία ''FacCIA di Spia'' (1975) του Giuseppe Ferrara. Το soundtrack κυκλοφόρησε μόλις προχθές και βλέπει πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας ύστερα από 40 χρόνια. Ένα soundtrack - αριστούργημα, ωραιότερο κατά τη γνώμη μου και από το θρυλικό ''Sweet movie''. Συντονιστείτε για μία ώρα, από τις 6 έως τις 7, αποκλειστικά στο www.metadeftero.gr

υ.γ. Εσύ, σάικο, δεν πρόκειται να δεις δημοσίευση και θα σου πρότεινα να πας να πάρεις τα χάπια σου.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

μουσικοί-σταθμοί-στα-ίχνη-του-Ελ-Γκρέκο-με-τους-Εν-Χορδαίς-και-τη-Μαρία-Φαραντούρη

Η συναυλία «Μουσικοί Σταθμοί στα ίχνη του Ελ Γκρέκο»…
είναι μια δυναμική σύμπραξη του συγκροτήματος «Εν Χορδαίς» με τη Μαρία Φαραντούρη και το Ensemble Constantinople, το οποίο αποτελείται από τον Κιά Ταμπασσιάν (περσικό σέταρ, τραγούδι), τον Πιερ-Υβ Μαρτέλ (βιόλα ντα γκάμπα), τον Ενρίκ Σολινίς (μπαρόκ κιθάρα και θεόρβη), τον Ζιά Ταμπασσιάν (κρουστά) και τη Σουζί Λεμπλάν (τραγούδι). Μαζί τους εμφανίζονται ακόμη η χορωδία «Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης» (διεύθυνση: Αχιλλέας Χαλδαιάκης) και ο διεθνούς φήμης ιταλός τενόρος Μάρκο Μπίσλεϊ. Την καλλιτεχνική επιμέλεια της βραδιάς έχουν ο Κυριάκος Καλαϊτζίδης και ο Κιά Ταμπασσιάν. Το συγκρότημα «Εν χορδαίς» απαρτίζεται από τους: Κυριάκο Πετρά (βιολί), Κυριάκο Καλαϊτζίδη (ούτι), Δρόσο Κουτσοκώστα (τραγούδι), Άλκη Ζοπόγλου (κανονάκι) και Πέτρο Παπαγεωργίου (κρουστά). Στη συναυλία της 27ης Νοεμβρίου συμμετέχουν επίσης ο Ηλίας Ανδρεουλάκης (κρητική λύρα) και ο Κάρολος Κουκλάκης (κρητικό λαούτο).
Ποια ήταν η σχέση του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου με τη μουσική; Πώς επηρέαζε το ζωγραφικό του έργο την έμπνευση και την καθημερινότητά του; Ποιες μυστικές διαδρομές συνδέουν τη μουσική της εποχής του με τους αξεπέραστους εικαστικούς κώδικές του;
Τις δικές του μουσικές απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά θα δώσει το συγκρότημα «Εν Χορδαίς», με τη συναυλία «Μουσικοί Σταθμοί στα ίχνη του Ελ Γκρέκο», την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου (ώρα: 20.30), στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, μια εκδήλωση που εντάσσεται στο πλαίσιο του Κύκλου Επιλογές. Το πολυβραβευμένο σχήμα, το οποίο αναδεικνύει την ελληνική και μεσογειακή μουσική κληρονομιά και έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμπράττει με διακεκριμένους ιταλούς και ιρανοκαναδούς καλλιτέχνες, τον διεθνούς φήμης ιταλό τενόρο Μάρκο Μπίσλεϊ, την καναδή σοπράνο Σουζί Λεμπλάν και τη Μαρία Φαραντούρη που συνεχίζει να ανιχνεύει καλλιτεχνικές συγγένειες και εσωτερικά μουσικά τοπία και η οποία θα ερμηνεύσει αποσπάσματα από τον Ερωτόκριτο αλλά και μεσαιωνικά τραγούδια.Απόψε στις 20.30 στην αίθουσα ''Χρήστος Λαμπράκης'' του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

από-την-εκπομπή-με-τη-νένα-βενετσάνου-στο-πατσατζίδικο-με-τη-γιώτα-γιάννα

Με τη Νένα Βενετσάνου χθες στο στούντιο του Μετα-Δεύτερου. Κι εγώ κι οι ακροατές μας, την ακούσαμε να τα χώνει άσχημα στο αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι στο Ηρώδειο πριν ένα μήνα με την ορχήστρα της ΝΕΡΙΤ, την Πασπαλά και τον Βασιλικό. Χαρακτήρισε την ορχήστρα ''δευτεράτζα'' και τόνισε πως ουδέποτε ο Μάνος Χατζιδάκις θα συνεργαζόταν με μια τέτοια ομάδα μουσικών. Ενώ για τον Βασιλικό είπε πως δεν εμπεριέχει τον Χατζιδάκι και πως τον τραγουδάει σα να φοράει τη φουστανέλα του κι από κάτω το τζιν του. Στο τέλος, κλείνοντας με το ''Έλα πάρε μου τη λύπη'' με τη δική της φωνή, το παράφρασε ως ''Έλα πάρε μου τα λίπη'' και δεν μας έμεινε άντερο! 
Εδώ με τη Βενετσάνου, τον ραδιοφωνικό παραγωγό και ποιητή Γιάννη Ευθυμιάδη και τον καραγκιοζοπαίχτη Άθω Δανέλλη. Καταλήξαμε στα παραπλεύρως mikel με τη Νένα, εκείνη ήπιε ένα διπλό καπουτσίνο, εγω έφαγα ένα σάντουιτς και μετά με πέταξε με το ταξί ως την Πανόρμου, όπου θα συναντούσα τη Γιώτα Γιάννα
για να μεταβούμε στο γύρισμα της Μαρίνας Δανέζη σε σουπάδικο του Χαλανδρίου, μια και γυρίζει το επεισόδιο για τη σειρά ''Στέκια'' με θέμα τα πατσατζίδικα. Μιλήσαμε αρκετή ώρα με τη Γιώτα στο φακό - ποιος ξέρει τι θα κρατήσουν απ' όλα αυτά στο μοντάζ ο Νικόλας και η Μαρίνα -, μετά τσακίσαμε από'να πιάτο σούπα γίδα βραστή και στο τέλος χωρίσαμε έξω από το μαγαζί στο Κολωνάκι που θα τραγουδούσε. Τα ''Στέκια'' προσεχώς στους δέκτες σας, ενδεχομένως λίγο πριν τα Χριστούγεννα, απ' ότι ενημερωθήκαμε.

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

η-τραγουδοποιός-και-ερμηνεύτρια-νένα-βενετσάνου-στο-αυτοδιαχειριζόμενο-Μετα-Δεύτερο

Με νωπή ακόμη τη μνήμη από την εμφάνιση της Νένας Βενετσάνου στο αφιέρωμα στον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο, την περασμένη εβδομάδα, δε θα μπορούσα να μην την καλέσω στην εκπομπή μου στο αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο. Άλλωστε η κορυφαία ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός είναι φίλη χρόνων και χρειάζονται στήριξη οι παραστάσεις της στη μουσική σκηνή ΡΥΘΜΟΣ Stage της Ηλιούπολης. Για την ακρίβεια, μία παράσταση έμεινε, την ερχόμενη Παρασκευή 29 του μήνα. Μαζί θα ανατρέξουμε σε μάλλον πιο άγνωστες πτυχές της δισκογραφίας της (συνεργασίες της με Μιχάλη Τερζή, Τάσο Γκρους, Ηλία Ανδριόπουλο, Νίκο Κυπουργό, Νίκο Μαμαγκάκη κ.α.) και για μισή ώρα, από τις 17.00 έως τις 17.30, προτού η Βενετσάνου έρθει στο στούντιο, θα σας παίξω κομμάτια των Μάνου Χατζιδάκι, Δημήτρη Μαραμή, Μάρθας Οικονομοπούλου, Δανάης Παναγιωτοπούλου. Συντονιστείτε για μιάμισι ώρα (17.00 - 18.30) αποκλειστικά στο διαδικτυακό www.metadeftero.gr

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

R.I.P. ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΩΛΟΣ (1946 - 2014)

Ο Γιώργος και η Ευγενία, αγαπημένο ζευγάρι για 40 χρόνια, γονείς του αγαπημένου φίλου μου, Γιάννη, και της αδερφής του, της Βίκυς. Υπήρξαν πολύ ερωτευμένοι αυτοί οι δύο ως το τέλος. Τους είχα δει συχνά να φιλιούνται πεταχτά στα χείλη, όποτε έπρεπε ο ένας να αποχωριστεί τον άλλο για λίγο, και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Έχουν αγάπη μεγάλη αυτοί, σκεφτόμουν, παρά τα τόσα χρόνια γάμου και συμβίωσης. Αφού το κατάφεραν, μπράβο τους! Ειδικά ο Γιώργος ήταν αυτό που λέμε ψυχούλα, πάντα λιγομίλητος, αλλά και με τρομερές ατάκες όποτε έπαιρνε θέση για κάτι. Γιατί η πιο δυναμική στη σχέση τους ήταν η Ευγενία, δραστήρια στη δουλειά, στο σπίτι, στα πάντα! Τους θυμάμαι από το 1998 που μπήκα στην οικία τους και γίναμε οικογένεια σχεδόν να σχεδιάζουν τα γηρατειά τους. Θα πάρουμε τις συντάξεις μας, έλεγαν, τα παιδιά μας θά'χουν τη δική τους ζωή κι εμείς θα γυρίσουμε τον κόσμο όλο...Τους άρεσαν πολύ τα ταξίδια εντός κι εκτός Ελλάδας. Να όμως που τελικά δε μπορεί ο άνθρωπος να ορίσει τη ζωή του. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, αν υποτεθεί επίσης πως ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον στον πλανήτη που ξέρει πως μια μέρα θα πεθάνει απ' τη στιγμή που γεννιέται. Δεν πάνε δυο χρόνια που μου τηλεφώνησε ο Γιάννης, ο γιος τους. Είχε πάει απ' το πατρικό του και ο ίδιος του ο πατέρας τον ρώτησε πώς τον λένε και τι δουλειά κάνει. Εκείνο το βράδυ, μου εξομολογήθηκε ο Γιάννης, γυρνώντας με το μηχανάκι στο δικό του σπίτι έκλαιγε καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Δεν είναι και λίγο ο πατέρας σου να μη σε αναγνωρίζει, ούτε μπορείς να προσπεράσεις το γεγονός πως ο πατέρας σου επίσης χτυπήθηκε από άνοια σε ώριμη και όχι σε γεροντική ηλικία. Μόλις 62 ετών ήταν ο Γιώργος όταν διαγνώστηκε με άνοια και όχι αλτσχάιμερ, σύμφωνα με τους γιατρούς. Και που δεν τον έτρεξε η Ευγενία που έβλεπε κάθε μέρα τον σύντροφο της να χάνει το μυαλό του. Άτιμη αρρώστια, φρικτή, απάνθρωπη, τραγική! Ο Γιώργος, όμως, μεσ' στις αναλαμπές του καταλάβαινε ότι δεν είναι αυτός που ήταν και ότι άθελά του τυραννάει την οικογένεια του. Η επίγνωση έφερε την κατάθλιψη, τα χάπια, τους εφιάλτες και μοιραία την απομόνωση. Έσπασα κι εγώ τις προάλλες σαν μου αφηγήθηκε η Ευγενία από τηλεφώνου ένα στιγμιότυπο: Βρε Ευγενία - της είπε η ψυχούλα - δεν με πας στην Ακρόπολη να μου δώσεις μια να πέσω να μη βασανίζεστε; Κι όσο αυτός υπόφερε, τόσο αυτή στεκόταν βράχος δίπλα του, δείχνοντας του πως και σ'αυτή την κατάσταση ήταν απαραίτητος σε όλους, γιατί πάνω απ' όλα ήταν ο αγαπημένος της σύζυγος και πατέρας των παιδιών τους. Τελευταία ο Γιώργος χειροτέρεψε. Ένας πυρετός πριν λίγους μήνες τον οδήγησε στο νοσοκομείο και στη διάγνωση πως πάσχει σχεδόν από καθολικό καρκίνο. Οι δικοί του ανατρίχιασαν όταν τους είπαν οι γιατροί πως ενδέχεται να ανάπτυξε ο οργανισμός του τον καρκίνο σαν άμυνα του μυαλού του για να φύγει μιαν ώρα αρχύτερα. Τρομερά πράγματα, αν και αρκετά μέλη της οικογένειας του έφυγαν απ' την ίδια αρρώστια στο παρελθόν και ως γνωστόν παίζει μεγάλη κληρονομικότητα στον καρκίνο! Η Ευγενία πια ήξερε ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Ενδεχομένως και ο ίδιος παρά την προχωρημένη πια άνοια. Το δωμάτιο του μετατράπηκε σε νοσοκομειακή μονάδα. Κι η Ευγενία με τα παιδιά εκεί, στο πλευρό του, πάντα δίπλα του να προσπαθούν να κάνουν όσο πιο ανώδυνο γίνεται το φευγιό του απ' τον κόσμο αυτό κι απ' τη ζωή τους. Χθες το βράδυ ο Γιώργος έπεσε σε επιθανάτιο λήθαργο. Και το πρωί με ξύπνησε ο Γιάννης για να μου μεταφέρει την είδηση. Δυο λέξεις...Τον χάσαμε...Η αδερφή του, η Βίκυ, ακούστηκε ήρεμη. Δεν έκλαιγε, ούτε έλεγε πλέον Θέλω τον μπαμπά μου πίσω όπως ήταν! Ίσως διότι η Ευγενία, ο Γιάννης και η Βίκυ, ότι ήταν να κάνουν το έκαναν με τον καλύτερο ανθρώπινο τρόπο. Και σίγουρα ο Γιώργος παρά την άνοια και τον καρκίνο που τον κατέτρωγε, καταλάβαινε πως φεύγει μεσ' στην αγάπη των πιο δικών του ατόμων. Ήταν 67 ετών. Μία πενταετία διήρκησε το μαρτύριο του. Από το πρωί ο Γιώργος πέταξε για τη γη της Αρκαδίας, εκεί όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε, γνώρισε και ερωτεύθηκε την Ευγενία. Εκεί που θα τον κηδέψουμε αύριο, Σάββατο. Από σήμερα ο Γιώργος άφησε το φθαρτό σώμα του, την ύλη, το κουκούλι. Έγινε άνεμος, σύννεφο, μουσική ενός ζεϊμπέκικου που χόρευε καμιά φορά, αχτίδα του ήλιου, λουλούδι, καρπός της γης. Κι αν το σώμα, αυτή η γαμημένη ύλη που κάποτε όλους θα μας οδηγήσει στο τέλος και που εξ αιτίας της θυμόμαστε κάποιον όπως ακριβώς ήταν, στην περίπτωση του θα συνεχίσει να ζει λόγω της αγαθότητας της ψυχής του και της αγάπης των δικών του. Καλό Παράδεισο, καλέ μου Γιώργο, και καλή αντάμωση...

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

''ολοκαίνουργιοι''-νικόλας-άσιμος-και-bob-dylan-&-the-band

Μόλις χθες κυκλοφόρησε σε 500 αντίτυπα ένα νέο βινύλιο του Νικόλα Άσιμου με τον τίτλο ''Αρνήθηκα πολλά'', όπως λέγεται δηλαδή και ένα από τα συνολικά έξι άγνωστα ''καινούργια'' τραγούδια. Τα οποία τραγούδια βρέθηκαν σε τρεις κασέτες στο 55 της Καλλιδρομίου και σήμερα ακούγονται σαν ο αυτόχειρας τραγουδοποιός να τα βγάζει prima vista στην κιθάρα του! Τα υπόλοιπα εννέα ηχογραφήματα της έκδοσης είναι επίσης άγνωστες εκτελέσεις γνωστών τραγουδιών του Άσιμου από την επίσημη και τη μεταθανάτια δισκογραφία του. Δίσκος - ντοκουμέντο με εξαιρετική εικαστική επιμέλεια του Γιώργου Κορδέλλα και ένα συγκλονιστικό κείμενο του ποιητή - ψυχιάτρου Σωτήρη Παστάκα, ο οποίος κάποτε φρόντισε τον Άσιμο στην ψυχιατρική κλινική, όπου τον είχε μεταφέρει ο πατέρας του. Προβλέπεται να εξαντληθεί σύντομα, γι'αυτό σπεύσατε! 
Ιδιαίτερα σημαντική και η έκδοση για πρώτη φορά από το 1967 των Raw της σειράς The Basement Tapes για τον Bob Dylan, όταν συνεργαζόταν με το συγκρότημα των The Band, πριν ακόμη γίνουν γνωστοί: Τριάντα οχτώ τραγούδια του Bob Dylan κυρίως, που είχαν μείνει εκτός της επίσημης κυκλοφορίας των The Basement Tapes του 1975 ή με δυο λόγια αγνή country - folk - rock μουσική από τα 60s! Το διπλό αυτό CD κυκλοφορεί λίγες εβδομάδες μετά την έκδοση του box set Complete των The Basement Tapes και συνοδεύεται από βιβλίο 55 σελίδων με σπάνιο φωτογραφικό υλικό και κείμενα του βιογράφου του Dylan, Sid Griffin. Διαμάντι!

review-από-την-εκδήλωση-της-ΟΥΤΟΠΙΑΣ-στη-μνήμη-αντρέα-παγουλάτου

Λυπάμαι που από τη χθεσινή βραδιά για τον Αντρέα Παγουλάτο δεν προνόησα μεσ' στο άγχος μου να πάρω φωτογραφική μηχανή μαζί κι έτσι μόνο την άνωθεν φωτογραφία έχω τώρα: Τον σκηνοθέτη - ποιητή Λευτέρη Ξανθόπουλο με τον φίλο του, σκηνοθέτη - συγγραφέα Λάκη Παπαστάθη και δίπλα τους τη ντοκιμαντερίστρια Εύα Στεφανή. Φωτογραφία ενδεικτική, ωστόσο, τού ποιοι ήμασταν στο θέατρο του Αρμένη στα Εξάρχεια, τιμώντας τη μνήμη ενός φίλου και όχι κάνοντας ένα ''στεγνό'' αφιέρωμα σε κάποιον ποιητή. Δεν το περίμενα να έρθει ο Νίκος Κούνδουρος στην εκδήλωση. Μου ζήτησε να πάω να τον πάρω - τα σπίτια μας είναι ένα τσιγάρο δρόμος - όπως και έγινε. Τον βρήκα να με περιμένει έτοιμος, ενώ περίμενε κάτω το ταξί, πήρε το μπαστούνι του και μέχρι να φτάσουμε στο θέατρο μού μιλούσε για το νέο μοντάζ της τελευταίας ταινίας του. Πρώτη είδαμε την Εύα Κοταμανίδου. ''Αυτή είναι η Κοταμανίδου;'' έσκυψε και με ρώτησε ο Κούνδουρος, που προφανώς είχε χρόνια να τη συναντήσει. Κι αμέσως μετά: ''Τι λες, βρε παιδί μου...'' Η δε Εύα τον ρώτησε αν είναι καλά, ''όχι'' της απάντησε αυτός χαμογελαστά και μπηκαμε στην αίθουσα. Στην οποία αίθουσα ήδη είχαν προσέλθει ο Λάκης Παπαστάθης, η Εύα Στεφανή, ο Λεωνίδας Εμπειρίκος, ο Κωστής Τριανταφύλλου, ο Κώστας Κρεμμύδας, ο Λευτέρης Ξανθόπουλος - συμπαρουσιαστής της εκδήλωσης, η Έφη Ξηρού, η Μαρία Λαγγουρέλη, ο Ευτύχης Μπιτσάκης με τη Μαρία Κοκκίνου και την Τιτίκα Καραβία,
η Νένα Βενετσάνου, ο Ηλίας Βαμβακούσης με τον Παναγιώτη Μπούσαλη, ενώ λίγο αργότερα στην παρέα προστέθηκαν ο Θανάσης Ρετζής, η Μάρσα Μακρή με τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, ο Κώστας Σταθόπουλος και αρκετοί άλλοι καλλιτέχνες και φίλοι του Παγουλάτου. Απουσία μπήκε στη Μαρίζα Κωχ, η οποία έπρεπε εκτάκτως να τρέξει στο αρμόδιο νοσοκομείο το σκυλάκι της που είχε σοβαρό πρόβλημα στο πόδι του, αλλά φρόντισα να την ''αντικαταστήσω'' για να μη χαλάσει η ροή του προγράμματος με τη Γιώτα Γιάννα! Χαλασμός έγινε με το σόλο της Γιώτας στη φυσαρμόνικα που ανάγκασε τον Ξανθόπουλο να της ζητήσει ανκόρ, αλλά και τον Λεωνίδα Εμπειρίκο να πλέξει το εγκώμιο της! Σωστά μίλησα πιο πάνω για ''παρέα''. Έτσι και δινόταν βήμα σε έναν - έναν από τους ανθρώπους στο χώρο, ο καθένας θά'χε να θυμηθεί μια ιστορία ή να πει δυο λόγια για τον Παγουλάτο. Συγκινητικό και το κλείσιμο της βραδιάς από τον Μπούσαλη και τον Βαμβακούση, τα δύο παιδιά που μελοποίησαν τον Παγουλάτο τα τελευταία χρόνια της ζωής του και που τους είχε μεγάλη αδυναμία. Πιστεύω, μάλιστα, πως το τραγούδι που έγραψε ο Παναγιώτης για τον Αντρέα θα πρέπει να ηχογραφηθεί ως ντουέτο του με τον Ηλία οπωσδήποτε! Τους ακούγαμε με τον Ξανθόπουλο δίπλα μου να το ερμηνεύουν και βουρκώσαμε. Ήταν σαν δύο παιδιά που ορφάνεψαν να τραγουδούν για τον πατέρα τους, τέτοια αίσθηση έβγαλαν! Γεια σου, Αντρέα μας, δε σε ξεχνάμε όπως βλέπεις, εδώ είμαστε και θα είμαστε να σε μεταφέρουμε μέσα μας ολοζώντανο για όλα τα επόμενα χρόνια! Κρατώ τη δέσμευση του Κώστα Κρεμμύδα των εκδόσεων ''Μανδραγόρας'' για μία ποιητική μαραθώνια ολονυκτία στη μνήμη του Αντρέα Παγουλάτου που θα ξεκινήσει Παρασκευή και θα τερματιστεί Κυριακή. Το συνήθιζε και ο ίδιος, άλλωστε, να ξενυχτάει με την παρέα των ποιητών...

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

η-εκδήλωση-μνήμης-αντρέα-παγουλάτου-από-το-περιοδικό-ΟΥΤΟΠΙΑ-απόψε-στο θέατρο-γιώργου-αρμένη

Σήμερα θα είμαστε όλοι στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη για να τιμήσουμε τη μνήμη του ποιητή και αγαπημένου φίλου μας, Αντρέα Παγουλάτου, που έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2010. Το καλό μ'αυτές τις εκδηλώσεις - εννοώ στη μνήμη του Αντρέα - είναι πως πάντα στήνονται από τους φίλους του και κάπου έχω την αίσθηση πως το πνεύμα του ποιητή δεν κινδυνεύει από την ''κακή θέληση'' των κρατικοδίαιτων, επί των πολιτιστικών, ''καλοθελητών''. Ο ίδιος, άλλωστε, παρ' όλες τις μεγάλες διασυνδέσεις του, ήταν η απόλυτη έκφραση της αντισυστημικότητας στην Τέχνη, ποτέ δεν έβγαλε χρήματα, δεν έγινε πλούσιος ή ακόμη δεν έγινε αρεστός σε αυτούς που εν μέρει κινούσαν και κινούν τα νήματα της Τέχνης στη χώρα μας, αποκαλώντας τον έως και γραφικό. Κι ας γνώριζαν κατά βάθος πως δεν διαθέτουν τίποτα σχεδόν από τη σκέψη και τη γνώση του! Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 20.00 και αν όλα πάνε καλά θα τελειώσει στις 22.00...Προσωπικά, το κόβω να τελειώνουμε μετά τα μεσάνυχτα, όπως ανέκαθεν συνέβαινε με παρεμφερείς μουσικο-ποιητικές εκδηλώσεις. Δεν πειράζει, καλά θα περάσουμε και πάλι! Ο σκηνοθέτης - ποιητής Λευτέρης Ξανθόπουλος κι εγώ θα είμαστε συντονιστές της βραδιάς. Ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ψυχή του περιοδικού ΟΥΤΟΠΙΑ που ανάλαβε τη διοργάνωση, θα κάνει μία πρώτη εισήγηση για ν'ακολουθήσουν σύντομες παρεμβάσεις περί της ποιήσεως του Παγουλάτου από τους ποιητές Κώστα Κρεμμύδα, Κώστα Σταθόπουλο, Κωστή Τριανταφύλλου, Μαρία Λαγγουρέλη και, αν το θελήσει, και από τον Λεωνίδα Εμπειρίκο. Η Εύα Κοταμανίδου θα διαβάσει ποιήματα του Παγουλάτου εν συνεχεία, θα προβληθεί ένα 10λεπτο βίντεο σε σκηνοθεσία Ηλία Γιαννακάκη και αμέσως μετά θα τραγουδήσει η Νένα Βενετσάνου. Το λόγο θα πάρουν στο σημείο εκείνο οι βετεράνοι κινηματογραφιστές Νίκος Κούνδουρος, Λάκης Παπαστάθης και Θανάσης Ρεντζής. Συνέχεια με την Εύα Κοταμανίδου στα υπόλοιπα ποιήματα του Παγουλάτου και τραγούδι από τη Μαρίζα Κωχ. Οι εισηγήσεις θα ολοκληρωθούν με τους νεότερους κινηματογραφιστές Γιάννη Οικονομίδη και Εύα Στεφανή και τον εικαστικό Δημήτρη Αληθεινό. Τέλος, τραγούδι από τα ''παιδιά'' του Παγουλάτου, τον Ηλία Βαμβακούση και τον Πάνο Μπούσαλη. Σημειωτέον, στη βραδιά θα παραστεί και η Γιώτα Γιάννα, η οποία θα συνοδεύσει κάποιους ποιητές με τη φυσαρμόνικα της!

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

βούλας-σαββίδη-το-ανάγνωσμα-και-το-ακρόαμα

Έρχομαι από την παράσταση της Βούλας Σαββίδη στη μουσική σκηνή ΡΥΘΜΟΣ Stage της Ηλιούπολης. Δεν θα μπορούσα να μην έχω πάει, όχι μόνο διότι βρεθήκαμε χθες ή μάλλον προχθές το βράδυ για τη συνέντευξη της στο LIFO.gr, αλλά κυρίως γιατί τελευταία φορά είχε έρθει πριν δυο χρόνια στην Αθήνα για να τραγουδήσει. Άλλο βέβαια αν εγώ τη γνώρισα προσωπικά τον Μάρτιο του 2013 στη Θεσσαλονίκη - τη θυμάμαι να προσέρχεται στην προβολή του ντοκιμαντέρ για την Κατερίνα Γώγου και την επόμενη δώσαμε από κοινού μία συνέντευξη στον Φώτη Φερενίδη του Δημοτικού Ραδιοφώνου της πόλης. Μαζί μάλιστα με τον Άγγελο Κουρέπη, έναν μαθητευόμενο δημοσιογράφο, την επισκεπτήκαμε στο σπίτι της. Προθυμοποιήθηκε να με φιλοξενήσει κιόλας, αλλά αυτό δεν ήταν εφικτό, λόγω της έλλειψης κρεβατιού. Η Βούλα εν ολίγοις ζει σχεδόν ασκητικά σε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα χωρίς τίποτα αναμνηστικό από τη σημαντική πορεία της στο ελληνικό τραγούδι. Τέλος πάντων, πριν μερικές ώρες την απόλαυσα πραγματικά στα αποσπάσματα από τα χατζιδακικά ''Πέριξ'' και για την ακρίβεια είτε live την άκουγες, είτε το δίσκο του ΄74 άκουγες, είναι ένα και το αυτό! Αυτό όμως που αξίζει να ειπωθεί είναι πως η Βούλα Σαββίδη τραγούδησε εξαιρετικά τον Μίκη Θεοδωράκη: ''Του μικρού βοριά'', ''Άπονες Εξουσίες'' και το ωραιότερο, μετά τον Στέλιο Καζαντζίδη, ''Σαββατόβραδο''! Να τ'ακούει η Μαργαρίτα Θεοδωράκη που σχεδόν τσακωθήκαμε στο facebook τις προάλλες, επειδή της την είπαμε κι εγώ κι η Ναταλία Ρασούλη και δυο - τρεις άλλοι για τις επιλογές της αναφορικά με τους ερμηνευτές του έργου του πατέρα της. 
Χθες πάντως τόσο η Σαββίδη, όσο και ο εκλεκτός φωτογράφος - συνεργάτης μου, ο Πάρις Ταβιτιάν, ήταν σε καλό mood, συνεπώς επωφελήθηκα κι εγώ και σκηνοθέτησα τη photo που βλέπετε κάπου στη μέση της Πανεπιστημίου. ''Μπορείς να ανέβεις;'' ρώτησα τη Βούλα για να πάρει τη θέση της. ''Ανεβαίνω στον Όλυμπο και θα κωλώσω εδώ;'' ήταν η απάντηση της και στηθήκαμε. Μετά με τον Πάρι γελούσαμε και λέγαμε πως μαζί έχουμε πάρει σβάρνα όλες τις τραγουδίστριες του Χατζιδάκι για συνέντευξη και φωτογράφηση.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στον χώρο ''Αίθουσα Τέχνης'' του συγγραφέα του Ασσωνίτη που χρησιμοποιείται και ως χώρος σεμιναρίων. Μας σέρβιραν κρασί και η Βούλα κάπνισε μερικά από τα Winston κατοστάρια μου όση ώρα έγραφε το μαγνητοφωνάκι. Συνολικά μία ώρα έγραψε για την ακρίβεια κι ευτυχώς που ότι ήταν να πούμε, το είπαμε, γιατί θέλανε οι άνθρωποι να κλείσουν την αίθουσα. Ωραία κουβέντα κάναμε και ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα. Τό'πε κι η ίδια η Βούλα: ''Βαριέμαι να μιλάω για τα καλλιτεχνικά συνέχεια, προτιμώ πιο ενδοσκοπικές συνεντεύξεις''. ''Το ψωμί μου!'' της είπα κι εγώ κι όλα πήγαν καλά!
Μπορείτε να διαβάσετε το απόσταγμα της κουβέντας μας στο LIFO.gr και στο link 
http://www.lifo.gr/team/music/53045 Ομολογώ ότι στη LIFO νιώθω ότι έγινα καλύτερος δημοσιογράφος κι ας γράφω μόνο ενάμισι χρόνο τώρα. Ίσως είναι το διαδίκτυο με την άπλα του, ίσως πάλι είναι που ο Τσαγκαρουσιάνος μου ζητάει να κάνω τέτοιου είδους συνεντεύξεις, ψυχογραφικές ή ενδοσκοπικές, πού'λεγε και η Βούλα Σαββίδη ότι της αρέσουν. Προσπαθώ ωστόσο να τις συντομεύω, να τις μικραίνω σε έκταση, γιατί καμιά φορά ξεχνιέμαι και νομίζω πως γράφω τη βιογραφία του προσώπου, με το οποίο συνομιλώ. Αυτά, λοιπόν, με την κυρία Σαββίδη, το αερικό από τη Θεσσαλονίκη, την ερμηνεύτρια των ''Πέριξ'' του Μάνου Χατζιδάκι και ένα από τα πιο φιλοσοφημένα άτομα που υπάρχουν στο χώρο του τραγουδιού. Την εκτιμώ βαθύτατα, την αγαπώ και δηλώνω φίλος της!

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

με-τον-συνθέτη-γιώργο-καγιαλίκο-και-τον-στιχουργό-δημήτρη-αναγνωστόπουλο-στο-Μετα-Δεύτερο


Την περίμενα εδώ και μήνες - μην πω χρόνια - τη σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή, καθώς δικαιούμαι να καμαρώνω για ακόμη μία...κουμπαριά μου που έδωσε καρπούς! Δε θυμάμαι πότε ακριβώς ήταν που έκανα εκπομπές σ' έναν άλλο διαδικτυακό σταθμό κι είχα καλεσμένο τον συνθέτη Γιώργο Καγιαλίκο με τα ''εννέα κρυμμένα τραγούδια'', το ντεμπούτο άλμπουμ του σε παραγωγή του Νίκου Κυπουργού. Εκείνο το βράδυ παρών στην εκπομπή ήταν και ο στιχουργός Δημήτρης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος μού'χε στείλει μήνυμα στο facebook ότι πολύ θα ήθελε να παρακολουθήσει live μία εκπομπή ραδιοφωνική. Ήρθαν, λοιπόν, σε εκείνη την εκπομπή ο Καγιαλίκος και ο Αναγνωστόπουλος, γνωρίστηκαν, εκδήλωσαν ενδιαφέρον ο ένας για τη δουλειά του άλλου κι εγώ λίγους μήνες μετά έμαθα, όχι με μεγάλη έκπληξη η αλήθεια είναι, ότι φτιάχνουν τραγούδια από κοινού! Ο καιρός περνούσε, ο Αναγνωστόπουλος ζητούσε τη γνώμη μου για διάφορους ερμηνευτές, ώσπου το περασμένο καλοκαίρι ενημερώθηκα πως τα τραγούδια τους βρίσκονται στα χέρια της Μαρίας Φαραντούρη! Την είχαν προσεγγίσει μέσω του Κυπουργού, όμως η Μαρία μέσα στα τόσα τρεχάματα της - περιοδείες με τον Charles Lloyd, Μέγαρο, Ηρώδειο κλπ. - μάλλον ξέχασε ακόμη μία τραγουδιστική συμμετοχή της σε εργασία νέων δημιουργών. Εκεί πάλι έβαλα εγώ το χέρι μου, άρχισαν τα τηλεφωνήματα στην Εθνική μας τραγουδίστρια - στη βράση κολλάει το σίδερο, που λένε - κι έτσι, πολύ σύντομα, κλείστηκε το στούντιο! Σήμερα, συγκεκριμένα πριν λίγες ώρες, η Φαραντούρη συνδέθηκε τηλεφωνικά με το στούντιο του Μετα-Δεύτερου και μίλησε με τα πιο κολακευτικά λόγια για τον Καγιαλίκο, τον Αναγνωστόπουλο και τα δύο τραγούδια που της έδωσαν, το ένα μάλιστα σε ποίηση του Κορσικανού Ghjacumu Thiers. Να μην αδικήσω όμως και τους υπόλοιπους ερμηνευτές του CD, όλοι τους εξαιρετικοί πραγματικά, αρχής γινομένης από τον Κύπριο Δώρο Δημοσθένους, τον Θεσσαλονικιό Γιάννη Λεκόπουλο και τη μέτζο σοπράνο Λίλιαν Τσατσαρώνη - ειδικά στον Λεκόπουλο δόθηκε το ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, που είναι κατά κοινή παραδοχή και το πιο ραδιοφωνικό. Διότι πρόκειται για έναν κατ'εξοχήν λόγιο κύκλο τραγουδιών με λιτές κλασικίζουσες ενορχηστρώσεις (πιάνο, βιολί, κόρνο, κλαρινέτο, τρομπέτα, φλάουτο) και με αναμφισβήτητες χατζιδακικές καταβολές σε ότι αφορά τη μελωδική δομή του. Αξίζει να ανακαλύψετε το CD αυτό που μόλις κυκλοφόρησε από τον ''Μετρονόμο'' του Θανάση Συλιβού και που εύχομαι να εκτιμήσουν και άλλοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2014

diary

Κυκλοφοράω με το μετρό και σκέφτομαι τι θα σκέφτεται ο απέναντι μου στο κάθισμα που με κοιτάζει και με παρατηρεί: πώς θά'μαι κάνας κουλτουριάρης βαρετός με την τραγιάσκα και το καστόρινο σακάκι μου, ενώ αυτός ειν' ο σένιος με το ακριβό σπορ ντύσιμο του και το νέο μοντέλο κινητού στο χέρι που τον συνδέει με το internet, του προσφέρει τζάμπα σεξ και άμα λάχει τού ψήνει και καφέ. Τι με νοιάζει, δεν πα'να τα κάνει όλα αυτά, σάμπως εγώ του πληρώνω τη συνδρομή; 
Συνέχεια παίρνω προσκλήσεις για πρεμιέρες, θεατρικά, ταινίες, δισκοπαρουσιάσεις. Κάνα δείπνο, ρε παιδιά; Σε ένα δωρεάν γεύμα τη σήμερον ημέρα θα ανταποκρινόμουν με μεγαλύτερη προθυμία, η αλήθεια είναι. Ενώ το να τραβιέμαι σε μαγαζιά, τα οποία πλέον τα βαριέμαι, πληρώνοντας και ταξί στο τέλος, δε λέει. Δεν είμαι πια και 20, ούτε 30 χρονών, από δημόσιες σχέσεις έκλεισα τον κύκλο μου, έχω τους φίλους μου, όσους τέλος πάντων φυλάω σαν κόρη οφθαλμού - οι υπόλοιποι μού είναι ολότελα αδιάφοροι σε ότι αφορά τουλάχιστον τις διαπροσωπικές σχέσεις, επομένως προτιμώ να ανακαλύπτω εκ νέου τη μοναξιά μου. Α, και να ακούω τους καινούργιους δίσκους που κρίση - κρίση, αλλά όλο και βγαίνουν περισσότεροι από κάθε άλλη φορά! Μου άρεσε το CD του Socos σε ποίηση Ντίνου Χριστιανόπουλου με τον Μαρίνο Τζιάρο ερμηνευτή και το PYRIN του Στέφανου Χυτήρη και του Flux Project. Ο Στέφανος είναι ο μοναχογιός της Μαρίας Φαραντούρη και του Τηλεμαχου Χυτήρη, σπουδάζει στη Νέα Υόρκη jazz drums, εξαίρετος μουσικός και κυρίως εξαίρετο παιδί, λιγομίλητο, που δεν γουστάρει καθόλου να πλασάρεται ως γιος της σπουδαίας τραγουδίστριας και του τέως υπουργού του ΠΑΣΟΚ. Τον καταλαβαίνω, αν και ο μπαμπάς του εμένα μού είναι πολύ συμπαθής. Τελευταία θα τον βρεις να έχει αφήσει πλούσια γένια και να μεταφράζει Γιώργο Σαραντάρη από τα ιταλικά. Η δε μαμά του Στέφανου με τιμάει εδώ και χρόνια με τη φιλία της. Νάτα μας, για το δίσκο του παιδιού έπρεπε να γράφω τώρα και, αντ' αυτού, αναλώνομαι στα των διάσημων γονέων του! Εδώ όμως, σε τούτο το post μάλλον θα αδικήσω τη δουλειά του, επομένως θα επανέλθω με κριτική - παρουσίαση στη LIFO καλύτερα. Χθες ή μάλλον προχθές, Παρασκευή βράδυ, δώσαμε στο Ινστιτούτο Θερβάντες τα βραβεία του 8ου Διεθνούς Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών της Αθήνας. Γνώρισα καλύτερα την Κατερίνα Ευαγγελάκου, την άτυπη πρόεδρο της επιτροπής, στην οποία συμμετείχα. Δεν είναι τυχαίο ότι η συγκεκριμένη γυναίκα διατέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και υπεύθυνη προγράμματος στο ξεκίνημα της ΝΕΡΙΤ. Τρομερά σπινθηροβόλο βλέμμα και ένα μυαλό σε εγρήγορση 24 ώρες το 24ωρο! Ιδέες, ιδέες, projects και πάλι projects - το ακριβώς αντίθετο της οκνηρίας, αυτό είναι η Ευαγγελάκου ζώντας την λίγο από κοντά. Έτυχε μάλιστα να συναντηθούμε τώρα, σε μία περίοδο μεγάλης φαγωμάρας στον ελληνικό κινηματογράφο. Θα οριστεί ή δεν θα οριστεί νέος διευθυντής του ΕΚΚ ο Χάρης Παπαδόπουλος; Θα του δώσει το πράσινο φως ο Υπουργός ή θα λάβει σοβαρά υπ' όψιν του τις διαμαρτυρίες της Ακαδημίας Κινηματογράφου και των λοιπών σωματείων του χώρου; Εγώ πάλι ανέκαθεν συμπαθούσα όσους προξενούσαν το μένος των πολλών, ειδικά τώρα σαν βλέπω πως πίσω από τα σωματεία που καταδιώκουν λυσσαλέα τον Παπαδόπουλο εμφανίζονται άνθρωποι ατάλαντοι με ουσιαστικά ασήμαντο κινηματογραφικό έργο. Τελικά αυτή η επανασύνδεση με τον Κούνδουρο - μέσω Λευτέρη Ξανθόπουλου - μού'κανε πολύ καλό! Προτιμώ να συγχρωτίζομαι έναν δύσκολο άνθρωπο, αλλά με αναμφισβήτητα μεγάλο έργο, παρά ανθρώπους που σχεδόν γελοιοποιούνται προσπαθώντας να δηλώνουν πανταχού παρόντες. Χώρια που ο Κούνδουρος κοντεύει 90 ετών και δεν ξέρουμε πόσο θα τον έχουμε ακόμη κοντά μας. Τώρα που είπα ''Ξανθόπουλος'', θυμήθηκα ότι στις 19 του Νοέμβρη στο θέατρο του Αρμένη στα Εξάρχεια θα τιμήσουμε τη μνήμη του φίλου μας, Αντρέα Παγουλάτου. Την εκδήλωση διοργανώνει το περιοδικό ΟΥΤΟΠΙΑ του άλλου κοινού μας φίλου, του Ευτύχη Μπιτσάκη, και απ' όσο γνωρίζω θά'ναι κλειστή για τον πολύ κόσμο. Θα μαζευτούμε απλά αρκετοί φίλοι και αισθητικοί συγγενείς του Αντρέα για να τον θυμηθούμε από καρδιάς χωρίς λόγους, ποιτικές αναλύσεις του έργου του κ.ο.κ. Το τραγούδι ωστόσο δε θα λείψει από τα νέα παιδιά που τον μελοποίησαν και τον αγάπησαν, τον Βαμβακούση, τον Μπούσαλη, αλλά και τη Μαρίζα Κωχ και τη Νένα Βενετσάνου. Κατά 90% την εκδήλωση θα παρουσιάσουμε ο Λευτέρης Ξανθόπουλος κι εγώ, πράγμα που θέλει μια προετοιμασία, αν και τό'χω ξανακάνει και δεν έχω καμία αγωνία. Ούτως ή άλλως τελευταία με τον Λευτέρη κάνουμε ψιλοπεριοδείες στο πλαίσιο παρουσίασης του βιβλίου του για τον Κούνδουρο. Θα παμε και Λαμία, απ' ότι πληροφορήθηκα, μεσ' στον Νοέμβριο. Τα βρίσκουμε ωραία με τον Λευτέρη, μιλάμε πολύ όποτε βρισκόμαστε και τον νιώθω - τό'χω ξαναγράψει αυτό - σαν τον πιο άμεσο συνδετικό αρμό μου με τον περίφημο ΝΕΚ που γεννήθηκε όταν γεννιόμουν κι εγώ πάνω - κάτω. Προσφάτως αποφάσισα να γίνω και λίγο κωλόπαιδο. Τέρμα τα χαριεντίσματα σε μουσικούς και ντίβες που τους χαριεντίζουν όλοι οι άλλοι. Θα γράφω τη γνώμη μου ελεύθερα όσο κι αν προκαλέσω αντιπάθειες. Άλλωστε, γυρνώντας σ' αυτό που έλεγα πιο πάνω, αναγκη από καινούργιες φιλίες δεν έχω, πράγμα που και πάλι θα ήταν απαράδεκτο - την επιδίωξη για φιλίες, εννοώ - ώστε να κάνω τα στραβά μάτια σε γκόμενες που ουρλιάζουν, γκόμενους που τραγουδάνε ένα κάρο μαλακίες και μεγαλοκυρίες που δεν το αντέχουν να πάνε σπίτι τους, όσο μεγάλη ιστορία κι αν έχουν. Τέρμα! Αλλιώς θα καταντήσω σαν την άλλη την ακατονόμαστη που λιμαίνεται χρόνια τα ραδιόφωνα και νομίζει πως είναι εξουσία με τις κλίκες και τα τσιράκια της. Άντε, μην τ'ανοίξω πάλι, τέλος πάντων...Δε γαμιέται...Με χαροποιεί ιδιαίτερα που ο ''Ιερός Πόνος'' της Λένας με τον Παντελή πάει καλά από κριτικές. Ήταν ένα στοίχημα κυρίως για τον καλό μου φίλο τραγουδιστή και για το πόσο η αμιγώς έντεχνη φωνή του θα έμπλεκε με τους ηλεκτρονικούς ήχους της Πλάτωνος. Να δούμε τώρα πως θα μπορέσουμε να παρουσιάσουμε κάπου το δίσκο ολόκληρο, γιατί η απουσία μπάντας δεν ενδείκνυται και δε μιλάμε για τραγούδια πιάνο - φωνή ώστε να έβγαιναν στη σκηνή, λόγου χάριν, οι δυο τους με τη συνθέτρια. Ευτύχημα επίσης που ο Χρονάς κινεί άψογα το CD, το προϊόν του απ' τη μια, αλλά και το έργο του απ' την αλλη, μια και βασίζεται εξ ολοκλήρου σε δικά του ποιήματα. Μη χάσετε, τέλος, την αυριανή εκπομπή, τα ραδιοφωνικά Άσματα & Μιάσματα της Δευτέρας, στο αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο. Καλεσμένοι μου θά'ναι ο συνθέτης Γιώργος Καγιαλίκος και ο στιχουργός Δημήτρης Αναγνωστόπουλος που το CD τους με τίτλο ''Φυγή'' κυκλοφόρησε πρόσφατα. Τραγουδάνε ο Δώρος Δημοσθένους, ο Γιάννης Λεκόπουλος από τη Θεσσαλονίκη και η Λίλιαν Τσατσαρώνη, ενώ η Φαραντούρη συμμετέχει σε δύο υπέροχα τραγούδια. Καλά, αυτή όπου βάζει τη φωνή της, όλα υπέροχα γίνονται! Θα συνδεθούμε μάλιστα τηλεφωνικά μαζί της ώστε να μιλήσει για τη συνεργασία της με δυο νέα παιδιά! Αυτά είναι!

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

από-την-εκπομπή-με-τους-τραγουδοποιούς-μάνο-παπαδάκη-&-σπύρο-ανέμη-στο-διαδικτυακό-ΜεταΔεύτερο

Δύο νέους τραγουδοποιούς, ίδιας γενιάς και ίδιας αισθητικής, είχα καλεσμένους στα χθεσινά Άσματα & Μιάσματα στο διαδικτυακό αυτοδιαχειριζόμενο Μετα-Δεύτερο. Τον Σπύρο Ανέμη με το δεύτερο άλμπουμ του και τον Μάνο Παπαδάκη με το τρίτο, αντίστοιχα, άλμπουμ του. Παραγωγές ανεξάρτητες - εννοείται αυτό - και των δυονών τους! Ο Παπαδάκης μάλιστα δεν έκανε καν mastering στη δουλειά του, όχι για οικονομικούς λόγους, αλλά γιατί δε συμφωνεί με τη συμπίεση του ήχου που προξενείται κατά τη διαδικασία αυτή - απαραίτητη ομολογουμένως στην πλειοψηφία των δίσκων που βγαίνουν.
Ο μεν Ανέμης δεν έβαλε ''συμμετοχές'' στο δίσκο του, ερμηνεύει ο ίδιος όλο το υλικό του και κάποια κομμάτια αν τα έλεγε ο Μάλαμας, λόγου χάριν, θα γίνονταν μεγάλες επιτυχίες από τα ραδιόφωνα. Ο δε Παπαδάκης αντιθέτως εμπλούτισε το CD του με τις φωνές του Γιάννη Κότσιρα, του Βασίλη Καζούλλη, του Ζαχαριουδάκη των Χαΐνηδων κ.α. Περιέργως επίσης, ενώ ο Παπαδάκης κατάγεται από την Κρήτη και την κουβαλά εντός του, τα τραγούδια του είναι καθαρόαιμες δυτικότροπες μπαλάντες. Στο τελευταίο ταίριαξαν με τον Ανέμη, στη χρήση δηλαδή ηλεκτρικού βιολιού μέσα σε ένα αμιγώς rock σχήμα. Αξίζει να τους ανακαλύψετε και να προμηθευτείτε τις δουλειές τους!

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

τα-βινύλια-δώρα-του-φετινού-vinyl-is-back

Ολοκληρώνεται σήμερα, σε λίγες ώρες, το event Vinyl is back στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι, που απ' ότι πληροφορούμαι μάζευε ημερησίως περισσότερα από 10.000 άτομα - vinyl junkies! Χθες πέρασα κι εγώ και στην πόρτα με υποδέχτηκαν ο Αντωνάκος, διοργανωτής του event, με τον φίλο και συνάδελφο Γιάννη Αλεξίου που έγραφε στη ''Βραδυνή''. Τους άρεσε τόσο το κομμάτι μου στο LIFO.gr ή μάλλον έκανε τη ''δουλειά'' τους, αν υποτεθεί πως το post ξεπέρασε τα 1.000 shares μέσα σ' ένα 24ωρο, που οι άνθρωποι για να μ' ευχαριστήσουν, μου γέμισαν μια τσάντα με υπέροχα και σπάνια βινύλια! Διάλεξα μάλιστα για το σκοπό αυτό το περίπτερο του Σπύρου πού'χει το δισκοπωλείο ''Ο Μικρός Ερωτικός'' στο κέντρο και ανέκαθεν με ενδιέφερε το εμπόρευμα του από το χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Τα βινύλια, λοιπόν, που πλέον πέρασαν στην κατοχή μου είναι ''Η Εποχή της Μελισσάνθης'' του Μάνου Χατζιδάκι (διπλό), τα ''Τραγούδια διαμαρτυρίας απ' όλο τον κόσμο'' της Μαρίας Φαραντούρη, τα ''Δημοτικά'' της Ελένης Βιτάλη, το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ με ρεμπέτικα της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το πρώτο προσωπικό άλμπουμ της Μελίνας Τανάγρη, το ''Μια βραδιά με ένα τραγούδι'' των Δήμητρας Γαλάνη - Σπύρου Σακκά (διπλό) σε ενορχηστρώσεις Λ. Πλάτωνος, Π. Καλαντζόπουλου, Β. Τενίδη και Β. Μπουντούνη, τα soundtracks ''Un homme qui me plait'', ''Midnight Cowboy'' και ο ''Ατέλειωτος δρόμος'' της Γαλάνη (διπλό). Άντε να βγεις τώρα απ' το σπίτι..!