Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΕΠΙΓΕΝΕΘΛΙΟ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΗΣ ΛΕΜΟΝΙΑΣ!

Ο Ειρηνοδίκης έκαυσε τα σπαρτά του και έφτυσε τρεις μπίλιες ασπαρτάμης. Το κουκουτσάκι έτρεξε ξεδιάντροπα στα λιβάδια της Γ.Α.Δ.Α. Περίπου ότι κι αν σου πω πάντα θα ξεκαρφώνεις τις πετούγιες, τις αβασάνιστα τοποθετημένες από Ηπειρώτες κλαρινιτζήδες. Οι γιατροί του ΙΚΑ ασθμαίνοντας βγάζουν τις άσπρες μπλούζες τους και τρέχουν ξεδιάντροπα κι αυτοί σε γαλαζοαίματα δρομάκια, φροντίζοντας να ταΐσουν με πορτοκαλιές σαρανταποδαρούσες τις αγελάδες της παρακμής. Ω, του Θείου Δράματος και της θείας Μαρίας, θα σκάσουν οι έρμες οι πεταλούδες από τη ζέστη ή από το κρύο διάσελο των βροχοποιητών. Κοσμογονία η χθεσινή κοσμοσυρροή από πάστες διατιμήσεως που ξέμειναν στο ράφι με τις γεροντοκόρες. Ποιας την τύχη να ζηλέψω μέσα από τα κιτρινιάρικα δόντια της κατσίκας στο βράχο της Καστέλλας; Θα σου πω εγώ! Φλώρινα, Τεπελένι, Αφιόν Καραχισάρ κι άλλο ένα! Τα βουνά της Τροίας έγιναν τέσσερα, κουρσεμένα από λιμοκοντόρους μπουζουξήδες και καθημερινούς αυγουλότριχους τσαμπατζήδες. Τι κρίμα να παίζουν βιολιά οι βράχοι! Σκαρφαλώνω στο μάτι δίπλα στη Ραφήνα, ραφινάροντας την αποφορά της απογευματινής μου πείνας. Εγώ όμως θα τους πάω στον οφθαλμίατρο να τους φορέσει περιβαλλοντολογικά γυαλιά και ωκεάνιες ωτασπίδες. Που τα βρίσκουν άραγε με τέτοια ευκολία; Βουτάνε στα ρεύματα; Θα σου πω εγώ! Βουτάνε στη δυσκολία των αιώνων και στην ολόχαρη Κοκκάλω. Χτυπιούνται μεταξύ τους με τα φιλντισένια δόρατα του πράσινου κώλου της μαϊμούς. Κράτα το καλά, γιατί αν σου φύγει, θα το βρω κι ας σκούζει η λιτανεία του Αγίου Παντελεήμωνος Αχαρνών και του καθηγητή ιταλικών στην Α καπέλα Σιξτίνα. Το ένα βούρλο πάνω στ' άλλο και τα δύο νίβουν τα ανομήματα του Ντέιβιντ Νίβεν. Σε παρακαλώ, πιάσε μου το μολυβάκι από την τσέπη της τσούχτρας και το εκμαγείο του Αστακού πλάι στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου. Έχεις φάει, βρε, σολωμό; Ή σ' τον έφαγε όλο η Σαλώμη όταν ταΐζατε παρέα τους κυπρίνους με σπιτικά τυροπιτάκια; Άνοιξε μία Απέλλια και χύσε το περιεχόμενο της στα βατραχοπέδιλα των Κυθήρων και στα όρη της Κέρκυρας, ώσπου η γη να ξεβράσει όλα τα ζυμαρικά που ετάφησαν ένα κρύο μεσημέρι στα υπόγεια του Άουσβιτς. ΠΑΣΟΚ δε θέλατε; Πασών των Ρωσιών είπε η Μεγάλη Αικατερίνη και αερίστηκε εντός του τρόλλεϊ έξω από την πλατεία Συντάγματος. Όσο για σένα και για μένα, κάποιος τρέχει με τα βρακιά κατεβασμένα από το βάρος των ευθυνών και τον φόβο των Σαρπηδόνων! Τρέχει και δε φτάνει!
ΚΚΚ
* by lena/ by bosko, στον Τάσο Κόντο για τα γενέθλια του!
ΚΚΚ
Εγώ είχα σουρωτήρι από το δίσκο με τα μεζεδάκια και θέλω να σου υπενθυμίσω ότι μπήκαμε στο ζώδιο των Διδύμων. Διπλή η πίτα που σέρβιρε η τυφλή μπαλονού τα ασχημόπαπα του Καθηγητή Βιντγκενστάιν. Ήταν όμως ο καημένος ευθύβολος και θλιμμένος και φορούσε μελαγχολικά σκάφανδρα. Που να τα πέταγε καθώς σπυριάσανε από την ακμή της παρακμής του; Τα αλογοσκούφια τρέχουν στον ιππόδρομο και δε φτάνουν. Τι ξετσιπωσιά εκ μέρους του άνυδρου ποδηλάτη! Η θανατερή μπριζόλα έσκαψε το λάκκο της, φωνάζοντας Ζήτω η Ελευθερία και τα προβατάκια έβαλαν τα γουόκμαν τους και ζήτησαν άδεια από τον περίβολο του Άη - Στράτη. Απέναντι, η Σίκινος έμοιαζε με παγώνι πλουμιστό και με βλέμμα παγωμένο από την οσφυοαλγία και τα κρεατάκια που είχε μόλις εγχειρήσει. Θέλεις λίγο κοτόπουλο Βοκτάς; Ή τηγανιτές πατάτες με τυρκουάζ αλεπούδες χωρίς νάιλον κάλτσες; Πάρε τη σκούπα και σκούπισε δεκατέσσερις αλογόμυγες από το περβάζι της Μαζεράττι μου. Μην τις κοπανήσεις όμως γιατί ο θαλερός ιππόκαμπος θα στραβοπατήσει και ποιος τον πιάνει τότε. Καημένε μου, τι σού 'μελλε να πάθεις από σκούπα τρικάταρτη και αλογόμυγα τρικούβερτη. Οι παπαράτσι διαιωνίζουν γατομορφές και γαμπριάτικα νωχελικά τσουλούφια. Βγάλε την πατατούκα από το πατάρι του Ledra Marriott και προσκύνα τις διάτρητες ταπετσαρίες του Grand Resort. Ω, Μούσα Τρισδιάστατη, ψάλλε στα ιταλικά το Ave Maria Farantouri! Είπε και έκλεισε την κερκόπορτα του κάστρου της Κέρκυρας πίσω του. Και ουδέν νεότερον!
κκκ
* by lena/ by bosko, στον Παντελή Δημητριάδη επίσης για τα γενέθλια του!

2 σχόλια:

Αθανασία είπε...

Χαααααααααααααααχααχααααααααααααααααχααααααααααααααααααααααχααααχααααααα! καλημέρες καλό μου,από έμπνευση βλέπω τα πάτε,μιά χαρά εσύ,η Λένα μας κ οι άλλοι...το μόνο πράγμα που ΔΕΝ έχει,επηρρεάσει η κρίση είναι αυτό μάλλον η έμπνευση...πολύυ ωραία τα ποιηματά σας...καλά εσάς πρέπει να σας γράψουν,στα χρονικά ακόμη κ από ασυναρτησίες,μπορείτε να φτιάξετε ολόκληρη ποιητική συλλογή δεν είναι λίγο...θα λεγα είναι σαν τους αφηρημένους πίνακες κάπως έτσι που ο δημιουργός τους,μπορεί να μην έχει κάτι,συκεκριμένο στο μυαλό του όταν,τους φτιάχνει αλλά όταν αυτό το βγάλει,στον καμβά λέει πολλά...ή κ αν ακόμη δε λέει κ τίποτε είναι,ωραίο σαν σύνθεση... πολύ ωραία κ τα δύο γραπτά σας...πολύ μου άρεσαν...χαχαχαχαχα!κ γέλασα αρκετά....καλημέρες καλό μου...

BOSKO είπε...

Αθανασία...
έτσι όπως τα (ξανα)λές είναι, Αθανασία μου, για να σου (ξανα)πώ κι εγώ πώς η γελωτοθεραπεία που συνοδεύει τη σύνθεση τούτων των ασυναρτησιών δεν (ανα)μετριέται με τίποτα!