Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

MARY & THE BOY/ FELIZOL- 2L8: ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΝ' ΩΡΑΙΟΙ!


MARY & THE BOY/ FELIZOL
TIMEMACHINE
INNER EAR

Μετά την κυκλοφορία του cd των Your Hand In Mine, φαίνεται πως η ανεξάρτητη δισκογραφική Inner Ear από την Πάτρα αναλαμβάνει να μας συστήσει ότι πιο προοδευτικό και ανήσυχο κινείται αυτή τη στιγμή στους κόλπους της αντεργκράουντ σκηνής! Προοδευτικό από την άποψη του ήχου και ανήσυχο απ’ το θέμα της μουσικής θέσης, αλλά και της στιχουργικής, ακόμη κι αν πρόκειται για αγγλόφωνους καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Εδώ ακριβώς υπάγεται το άλμπουμ Timemachine των, γνωστών πια στην ανεξάρτητη ηλεκτρική σκηνή, Mary & The Boy, σε σύμπραξη με τον Felizol.
Στα τρία τέταρτα της ώρας που διαρκεί το άλμπουμ και μέσα από τα δεκατρία tracks, οι ανορθόδοξοι αυτοί καλλιτέχνες στήνουν ένα ρυθμικό, όσο και μελωδικό τριπαριστό γαϊτανάκι, μπολιάζοντας τις electro – pop καταβολές τους με χιούμορ, θεατρικότητα, πειραματική διάθεση, ποιητικές παρλάτες και πολλά funky, punk και rock στοιχεία!
Όλα τα κομμάτια υπογράφουν συνθετικά οι Mary & The Boy και ο Felizol, οι πρώτοι επίσης τραγουδούν ή σωστότερα ερμηνεύουν, παίζουν τα βασικά ηλεκτροακουστικά όργανα (από melodica μέχρι theremin), ενώ ο δεύτερος αναλαμβάνει το ρόλο του ηλεκτρονικού παραγωγού στο programming.

Σα μια Χρονομηχανή που πάει τον Άνθρωπο – Ακροατή κατ’ ευθείαν στο μέλλον ακούγεται το cd αυτό, διατηρώντας αναλλοίωτα μέσα στο μαύρο βιομηχανοποιημένο περιβάλλον που ενδέχεται να συναντήσει, τα χαρακτηριστικά της ανθρωπιάς του, της τρυφερότητας και της ανάγκης του για επικοινωνία. Τα τρία tracks με τίτλους Cock (ευφάνταστα οξύμωρο να ακούς από τη σπουδαία φωνή της Mary τη φράση I am a cock, do you wanna suck me?), Α Hopeless Case (το, χατζιδακικού ύφους, πιάνο του The Boy που κλείνει το ευφυές ηλεκτρονικό παραλήρημα του Felizol, πραγματικό ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα!) και Timemachine (το ομότιτλο του δίσκου τραγούδι με την ερμηνεία του The Boy) είναι κατά τη γνώμη μου οι πιο δυνατές στιγμές στη συνολική ακρόαση. Άρτιο και το επίπεδο της ηχοληψίας στα Soundflakes Studios, καθώς και οι φωτογραφίες του σκηνοθέτη Γιώργου Λάνθιμου που κοσμούν την έκδοση.

2.L8
HE & SHE
INNER EAR
Τι γίνεται όταν το ελληνικό τραγούδι υποτάσσεται στιχουργικά στην αμετροεπή ερωτολαγνεία και το κουραστικό συναισθηματικό πάρε – δώσε;

Προκαλεί την αντίδραση νέων καλλιτεχνών που βράζει το αίμα τους, που αδιαφορούν αν τους ακούν στα Εξάρχεια ή το Bristol, που χειρίζονται κατάλληλα τις post – rock φόρμες, εμπλουτίζοντας τες πότε με σύνολο εγχόρδων και πότε με το παλιό καλό theremin και τις αγριεμένες ηλεκτρικές κιθάρες και που προτείνουν πάνω απ’ όλα μια διαχρονική ιστορία αγάπης αποτυπωμένη στις νεοψυχεδελικές κάρτες ταρώ του βιβλίου της έκδοσης!
Τι μένει στο τέλος; Η σχεδόν οπερατική, αργόσυρτη και λυγμική έκκληση του κ the clown στην Josephine, το αντικείμενο του σκοτεινού πόθου του, όπως και η αίσθηση ενός ανατρεπτικού μουσικοποιητικού πειράματος που στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία! Θερμά συγχαρητήρια!

* και τα δύο αυτά εξαιρετικά άλμπουμ θα παρουσιαστούν ζωντανά για πρώτη φορά στη σκηνή του Κύτταρου την Κυριακή 1 Φεβρουαρίου! Κρατήστε από τώρα θέση!

2 σχόλια:

ΕΥΟΙ! είπε...

hey mr. tambourine man
πόσο μου θυμίζει δισκοκριτικές της εφηβείας μου, κλεφτά στο πίσω πίσω θρανίο τη βαριά ώρα της άλγεβρας,
please to meet you
hope you've guessed my name
ΠΟΠ&ΡΟΚ
με προσήλωση βίβλου!
οι νέοι είναι πάντα ωραίοι
κι όπως στο all that jazz
"everything old is NEW again!"
luv ya
p.s. χρειάζομαι τη βοήθειά σου σε κάτι
να βρω ξανά ένα παλιό παλιό φίλο
που νομίζω πως γνωρίζεις...
mail me 2 tell u about it

BOSKO είπε...

ΕΥΟΙ!...
α, OK, η ανεύρεσις obscured προσωπικοτήτων- ειδικά των 60s και 70s- είναι το φόρτε μου!